Çok zor değil mi kendinle yüzleşmek.
Keşke yeniden sevebilsem hayatı .
Yorgun kalbimi mutlu edebilsem.
Gözlerimin içi yine gülebilse.
Hayata yeniden doğmuş gibi olsam.
Sevgiyi yeniden hissetmem.
Ne güzel olurdu.
Hep hayaller kuruyorum.
Sevdiğim kişiyle olsam .
Sakin bir yerde bir evimiz olsa .
Böyle bahçeli çiçekleri olan bir ev .
Belkide herşey ne güzel olurdu.
Çocuklarımız olsa.
Bahçede koşutursalar.
Hep beraber oyunlar oynasak .
Güzel vakit geçirsek.
Güzel yemekler yapsam .
Sofralar kursam.
Arkadaşlarımız gelse.
Partiler düzenlesek.
İşte herşey hayalde kalır benim için.
Çizgilerim var .
Korkularım var .
İçine kapanık biriyim.
Ne çok isterdim.
Ellini tutup gezmek isterdim.
Sarılmak isterdim .
Gözlerine bakmak isterdim.
Herşeyimle seninim demek isterdim.
Keşke cesaretim olsaydı.
Keşke zincirlerimi kırabilsem.
Kalbim yerinden çıkmış gibi hissediyorum.
Nefesim kesiliyor.
Onun başkasının kollarında.
Huzuru bulduğunu düşünmek.
İşte ben .
Herşeyden çok geç kalmış ben.
Artık bir yaşayan ölüyüm.
Sadece nefes alıyorum.
Hepsi bu.
Ahmet KİREÇCİ
14:29
