Adını sen koy
Ben deliyim, ama çoskun akan dere gibi ,
Denizi dalgalandıran fırtına gibi ,
İçini savuran kasırga gibi.
Minik serçe misali,
Nerelerden nerelere sürükler beni bilemem,
Hayalinlle kalbim yerinden çıkarcasına titrer.
Alında hiç umudumu
kaybetmedim.
Mutlaka bir gün o titrek kalbime dokunacaksın.
Mutluyum, hemde çok ,
Sen de mutlu olacaksın,
Beni
yaşadıkça.
Sonra nereden çıktın sen
dersin.
Ayakların yerden kesiliyor değil mi?
Hiç kimse senin için yazmadı
sayfalar dolusu şiir.
Abartmıyorum okudukça şiirleri ,
Pırpır
genç kız gibi oluyorsun,
Pembeleşen yanakların da hafif
tebessüm.
Ama bence sen fazla realistsin.
Çok romantik misin
?
Bu tartışılır.
Ama çok
seversin.
Sayiplenirim, sahiplenirsin.
Artık şımarsam , şımaracak kimsem
yok deme.
Kumdan kale gibi yıkılacak diye korkmana gerek
yok,
Çünkü herşey çok güzel ve daha da güzel olacak.
Sen
güzelsin ya bunun ötesi var mı?
Yüreğin güzel , sımsıcak.
Sen
bana geç kalmışsın , ben sana erken de deme.
Herşey vaktinde belki de bilemeyiz.
Sen çıktın ya karşıma,
Serüven mi dersin,
Engin denizlere açılmış yelkenli mi dersin.
Yoksa bir başlangıç mı?
Sen hayal edip yazdıkça,
Yaralı bir kuşun kalbi gibi kalbim atmaya basladı.
Sen düşündükçe ben kendimi taniyamadım.
Bu nedir aşkım söyle.
Bir sonun başlangıcı mı?
Yoksa yasanmamışlıkların yasanması mı?
Bence her ikiside olabilir.
Bana bu duyguları yaşattın ya aşkım.
Rabbim sana her dileğinin on katı fazlasını versin.
Hayatın bir şakası sandım önceleri.
Ama nereden bilebilirdim .
Seni sevip aşık olacağımı.
Seni sevmek için içine sığmaması .
Bazen yok ya demek ,
Sen sevmiyorsun, aşık değilsin diye kendini telkin etmek.
Yüreğimin acıyacağını da bilsem
sana kapıldım.
Gönlüm freni boşalmış araba gibiyim,
Kendimi alamıyorum .
Bal dudaklardan öpesim var,
Hep resmine bakıp özlemlerim
,
Hasretlerim depreşir.
Uzak gözlerin derinliklerinde yüzüyorum.
Sen deli, ben deli .
Delice yaşarız biz aşkı.
Biz iki
tecrübeliyiz sonuçta.
Asla yanlış yapmayız.
Ben aşkı hep sadece yazılarımda yaşamıştım.
Senin de benim gibi yarım kalan sevdan var.
İkimşiz şimdi bir bütün olabiliriz.
Birbirimizi tamamlarız.
Yada hayat
savaşın varken,
Çabuk yaşadın, bitirdin.
Şimdi sende ikinci baharını ,
Ben de son dönemeçteyim.
Hoyratça yaşarız hayatı ,mutlu
oluruz.
Elimden tut bırakma çok güçlü değilim.
Öylede çok yakışıklı değilim, seni senden alacak kadar,
Hayatla bazen dalga geçiyorum, bazen de kendimle.
Sevmek sevilmek istiyorum.
Ben sevdim ama sevilmedim.
Bende sevdiğimle beraber ,
Bir kahveyi zevkle içmek,
Deniz kenarında yürümek ,
Birlikte içmek,
Göğsümde yatmanı istiyorum,
Öyle parada pulda çok gözüm yok.
İnsan doyasıya kadar yiyor,
İki kıyafeti üst üste giymiyor.
Aşkım.
Beni yaşadıkça daha çok bağlanacaksın.
Garip bir duygu,
cemre düşer içine ansızın mevsimler yer değiştirir.
Bir bakarsın sevgiye,
Bir bakarsın nefrete dönüşür,
Arada sızı’ya dönüştüğü de olur,
Göğsünün sol yanında bir ağrıya sebep olur .
Ara sıra yoklar,
Cam kırıkları gibidir.
Yüreğinde hissettirir.
Bazen acıtır,
Bazen kanatır.
Ama yük olmaz yüreğine.
Hayaller kurdudur,
Su gibidir.
Damlası bile içindeki kuraklığı yok etmeye yeter.
Dünyayı unutturur,
Akıl, kalp, göz ve ruhun en güzel ortaklığı.
Sebep arayamazsın çünkü yoktur sebebi.
Uzaklarda bir yarim var ,
Benim için içi yanar.
Elim kolum bağlı.
Kanat takıp uçsam yanına.
Merhem olsam yaralarına.
Adını sen koy!
Ne haldeyim ben.
Ahmet KİREÇCİ & Aşkım Sultan
25.12.2018
22:24